Peribacaları...
Jeolojik devirlerde aktifbirer volkan olan Erciyes, Hasandağı ve Güllüdağ'ın volkanik faaliyetisonucu bölgeye yayılan lavlar, vadi yamaçlarından akan yağmur sularının,soğuk ve sıcağın etkisiyle, ardından rüzgarların aşının soğumasıyla oluşan Kapadokya, yıllar boyunca çeşitli medeniyetlere kucak açmış.
Peribacaları, tabitatın aşındırmasına karşı dirençli olan üstteki kaya parçasının altında daha az dirençli kayalar yağmur, rüzgar ve sel suları ile aşınmaktadır. Bunun sonucunda şapkalı bir sütun oluşur ve peribacası ortaya çıkar. Yol kıyılarında, tarlaların ortalarında, tek tek ya da binlercesi bir arada görülebilir. Sanki her biri usta bir heykeltraşın elinden çıkmış gibidir.
NEDEN PERİBACASI DENİYOR?
Masallarda anlatılanlara göre, insanlarla periler arasında bir şenliktir gidiyormuş. Periler üzüm şıralarının içine girip insanları sarhoş edip duruyorlarmış. Bir gün insan padişahının oğlu, peri padişahının kızına aşık olmuş. Ortalığı kara bir düşünce sarmış. İnsanlar, çoluk çocuğun arasına periler karışırsa, hallerinin ne olacağını merak etmişler ve perilere savaş açmışlar.
Yıllarca sürdürülen barış bozulmuş. Aynı sırada gökten bardaktan boşanırcasına yağmur yağmış . Işıklar peri olmuş, periler güvercin. Periler ülkesinde bir zamanlar gece sokağa çıkmanın uğursuzluk getireceğine inanılırmış. Çünkü masallarda anlatılan perilerden çok korkulurmuş.
O yıllarda at yetiştiriciliği ile ünlenen , Pers dilinde "Kaputukya" yani Güzel Atlar Ülkesiolarak anılmış.
Tek başına peribacası...
Ürgüp,Göreme, Avanos,Uçhisar, Gülşehir, Zelve, Cavuşin, Kurtdere, Damsa, Kızılçukur,Soğanlı, Güzelyurt, Zindanönü, Fırkatan, Derinkuyu, Kaymaklı, Ihlara, Belisırma,Yaprakhisar, 300 sekemek kervanyolu ve diğerleri...
Hepsi birbirinden farklı yapısı ve özellikleriyle, görenleri hayrete düşüren güzellikteki yöreye Kapadokya deniyor.
Bölgede, Göreme en çok ziyaret edilen bir çeşit açık hava müzesi. Karanlık, Elmalı, Elnazor, Yılanlı,Tokalı kiliseleri duvar fresklerinin ünü ülke sınırlarını çoktan aşmış. Peribacaları vadiler, yeraltı şehirleri ile her yıl ziyaretçi akınına uğrayan bölge, her mevsim ve günün her saatinde oluşan ışık efektleriyle bambaşka güzellikler sergiliyor.
Kapadokya'nın kalbi Ürgüp'tür. Bölgede turizm hareketi nisan ayında başlar ve ekim ayı sonuna kadar organize turlar devam eder. Ancak buraya gitmeye niyetliyseniz bu ayların dışında da bir başka güzel olur Ürgüp ve peribacaları...
Ürgüp'te güneş doğarken ve batarken, kayaların rengarenk boyanmasını tadı bir başkadır. Kışın kar yağdığında da tabiat harikalarına bakmaya doyamazsınız. Özellikle güneş batışında bölgedeki peribacalarının tadı bir başkadır. Geceleyin ay ışığında görkemli görüntüsü kendisine hayran bırakır.
ORTAHİSAR
Ortahisar kasabası, Türkiye'nin ve dünyanın limon ambarlarını barındırmaktadır. Akdeniz'de yetişen narenciye sonbaharda toplanır. Sandıklanır ve bu limon ambarlarında depolanır. Yaz - kış 10 - 12 derece arasında olan sıcaklıkta 3 - 4 ay kalan limonlar sulanır.Yatak limon olarak yurt içi ve yurt dışına gönderilir.
Göreme...
GÖREME
Söylenceye göre, Göreme adı yörenin insanı şaşırtan , ürperten doğasından geliyor. Burayı görenler, görmeyenlere, "Göre e mi!" demişler. Zamanla yörenin adı Göreme olarak kalmış.
Göreme hakkında bilgisi olmayan Kapadokya ile Göreme'yi birbirine karıştırır.
İslamiyet'e kadar Anadolu Hristiyanlarının merkezi Kayseri idi. Güneyde kurulan İslam devletinin baskısı altında kalan Kayseri Hristiyanları, zamanla batıya yerleşme ve savunma kolaylığına sahip Göreme bölgesine göç etmeye başladılar.
Kayaları oyarak evler, barınaklar ve kiliseler yapıp koloniler kurmuşlardır.
Kayserili St. Basile, inzivaya çekilip tapınma yerine manastır eğitimi yoluyla misyoner yetiştirmek ve bu misyonerler vasıtasıyla Hristiyanlığı yayma fikrini ileri sürerler. Amacını gerçekleştirmek için de çevresine topladığı dini liderlerle Kapadokya'da bu amaca en müsa it olan Göreme vadisini seçer.
Bu şekilde de Göreme'de manastır usulü eğitim yapan din okulları kurulmuş olur. Göreme'de 450 adet kilisenin olduğu tespit edilmiş, sadece bugün 360 kilise ve şapel ortaya çıkarılmıştır.
Kapadokya bölgesinde ise binlerce dini ibadet yeri bulunmaktadır.
Ürgüp'ün tarihten bu yana şarapçılığı meşhurdur. Bölgede tekel şarap fabrikası dahil 8 şarap fabrikası vardır.
DERİNKUYU
Kapadokya bölgesinden bilinen ve bulunan pek çok yer altı şehri mevcuttur. Bunlardan bazıları Derinkuyu, Kaymaklı, Acıgöl ve Özkonaktır. Bu şehirler arası en az 25 - 30 km.dir. Bunlar yeraltından dehlizlerle birbirine bağlıdır.
Yer altı şehirlerinden en önemlisi Derinkuyu'dur. Bu yer altı şehri 1966 yılında bir kazı sırasında tesadüfen bulunmuştur. Bu yer altı şehirlerinin yapılmasının amacı, Hristiyanların savunma amacından doğmuştur. Burası 7 katlıdır. Gizli kaçma yollarının nereye kadar gittiği henüz tespit edilememiştir. Her kat değişik amaçla kullanılmıştır. Katlarda kiliseler, mutfak, ahır, esir bağlama yerlerimevcuttur.
Yedinci katta bir su kuyusu ve son derece ustalıkla yapılmış havalandırma bacası mevcuttur. Burasının 20 bin kişiyi barındırabileceği tahmin edilmektedir. Yer altı şehrinin zamanında ne kadar kullanıldığını, merdivenlerin aşınmasından anlayabilirsiniz.
IHLARA VADİSİ
Melendiz çayı boyunca uzanan bu vadi, 10 kilometre uzunluğunda 70 - 80 metre yüksekliğinde yer yer 40 - 50 metre genişliğinde bir kanyondur. Kayalar çok serttir. Kayaların her iki yanına oyulmuş 100 kadar kilise, görenleri hayretler içinde bırakır. Bu kiliselerin çoğunun ikinci yüzyılda oyulduğu düşünülürse, nitelikleri daha iyi ortaya çıkar.
BEZ BEBEKLER VADİSİ; SOĞANLI!
Soğanlı Vadisi'ne Ürgüp meydanından gitmek için tabelaları takip edin. 5 kilometre sonra Mustafapaşa'ya geleceksiniz. Ürgüp merkezinden Soğanlı'ya 47 kilometre sonra ulaşıyorsunuz. 5 kilometre süren yol boyunca yemyeşil bir çevreyle kuşatılıyorsunuz. Herkesin pek dikkat etmediği yol üzerinde bulunan Damsa-Taşkınpaşa bölgesi ise, coğrafi özellikleriyle çekim platosu niteliğinde...Koni biçimli peri bacaları, pek öyle her yerde rastlanan cinsten değil.
ELİNİN BEĞENDİĞİNİ AL!
Aracınızla Soğanlı'yagiderken, meyve mevsimi oralardaysanız yolda gördüğünüz köylülerin yanında durun. Ve biraz meyve isteyin. Alacağınız cevabı şimdiden duyar gibiyiz ;"Elinin beğendiğini al yavrum!" Sanki taa çağlar öncesinden gelen bir laf gibi. Yani istediğin kadar, istediğin meyveyi al. Bizim şansımıza yolculukta dalından koparılmış armut ve kayısı düşmüştü. Sizin şansınıza ne düşer Allah bilir...
Lav ve tüflerin sertlikleriyle şekillenen plato ve vadiler, akarsu, göl ve yağışların tüftabakasını aşındırmasıyla bugünkü halini almış. Kayseri'nin Yeşil hisarilçesi sınırları içindeki Soğanlı Vadisi, yer sarsıntıları sırasında çökmelere uğramış, derinleşip vadi ve platoları meydana getirmiş.
Roma döneminden itibaren devamlı yerleşme görülen vadide yamaçları Romalılar mezarlık, Bizanslılar kilise olarak kullanmışlar.Soğanlı Köyü vadisinde en etkileyici yerlerin başında Kubbeli Kilise geliyor.
Dev bir peribacasının çok ustalıkla işlenmesi sonucu kubbeler oluşturulmuş. Kilisenin dışı mimari eseri. İçi ise kayalara oyularak yapılmış şaşırtıcı tünel, merdivenler,dehliz ve koridorlarla, içinden çıkılması güç bir labirenti andırıyor. Kilise, sesin nereden geldiğini belli etmeyen, akustik bir yapıya sahip.
Karanlık Kilise, Elmalı kilise,Tokalı Kilise, Yılanlı kilise , Çarıklı Kilise de diğer başlıca kiliselerdir.
